Rozdział 33

Dominika szła przez korytarz z podniesionym czołem, nie czuła teraz już nic poza strachem , dlatego, że musiała stanąć z nim twarzą w twarz. Kiedy doszła do niego zobaczyła , że stoi on przed drzwiami do sali, w której leży jej brat. Trener młodych Lechitów przekazał jej , że jej młodszy brat zostanie ,,eskortowany ‘’ do Poznania z jakimś piłkarzem , który dostał lekkiej kontuzji i zwolniono go ze zgrupowania. Domyślała się , że będzie to jakiś zawodnik , którego obserwowała podczas meczy przy Bułgarskiej , ale dlaczego akurat On ! – Łukasz Teodorczyk. Zobaczyła jego blond włosy które tak uwielbiała. Miała ochotę wskoczyć mu w ramiona , ale jednak się powstrzymała . wymienili się spojrzeniami i znowu spostrzegła ten błysk w oku

ten błysk , którego nigdy nie zapomniała. Jednak każde z nich szybko spuściło wzrok i zapadła martwa cisza.

Przerwała ją rzucając z lękiem w głosie

- Cześć.

On lekko  uśmiechnął się i otworzył jej drzwi do sali, w której leżał jej brat. Chłopak na jej widok chciał wstać jednak nie mógł, noga mu na to nie pozwalała.

- Doma !- krzyknął.
- Boże , jak ty urosłeś! Jak noga ? Jak się czujesz ? Jak tam w szkole ? Co u rodziców ? – zadawała mu pytania.
- Spokojnie, u mnie jak widać stabilnie. Nie jest źle . Dobrze , że nie zerwałem więzadeł tylko  je troszkę uszkodziłem. W Poznaniu okej . Ale gadaj co tam u ciebie i Marco?

- jej brat znał Reusa. Wiedział , że są parą . Często rozmawiał z nimi przez Skyepa. Lubił go , wiedział , że jego siostra jest szczęśliwa. Był świadomy , że to bardzo dobry piłkarz. Chciał go poznać , ale na razie nie był w stanie ruszyć się z łóżka. Dominika zbledła jak usłyszała imię swojego chłopaka. Coś w niej tknęło. Jakiś impuls , pod którego wpływem miała mieszane uczucia. A co jeśli jej to powróciło? Ta szczenięca miłość pojawiła się na nowo ?

Miała mętlik w głowie. Opowiadała z uśmiechem na twarzy o Dortmundzie, o tym jak tam jest, o studiach, o Natce, jej perypetiach i o Marco. Jednak ciągle była myślami przy tym , który stał za drzwiami. Był nieopodal niej i czuła jego obecność. Po pół godziny rozmowy do sali weszła pielęgniarka i oznajmiła , że zabierają nastolatka na badania i dalsze odwiedziny będą możliwe dopiero wieczorem . Dominika opuściła salę. Kiedy zamykała drzwi poczuła jak ktoś łapie ją za rękę. Mimowolnie się odwróciła i ujrzała twarz która często jej się śniła , która zawsze kojarzyła jej się z młodością i błędami jakimi popełniała.
-O co chodzi ?-nie do końca wiedziała do czego zmierza Teodorczyk.
-Nie wiesz ? Dominika ! Dlaczego nie powiedziałaś mi ,że wyjeżdżasz ?! Nie zasługuje nawet na to ? Co takiego zrobiłem ?!
-Jeszcze się pytasz ? Myślisz ,że wyjechałam specjalnie żeby zrobić ci na złość ?

-No a niby dlaczego? Domi , ja Cię kochałem jak głupi wariat !
-A ta laska w Twoim łóżku tydzień przed moim wyjazdem to co ? Królewna śnieżka ? czy Kopciuszek ?
Łukasz zamarł . Na jego twarzy nie bylo widać żadych Spuścił wzrok i zamilkł.
-Teraz już wszystko wiesz ?!-Dominika kontynuowała swój monolog.-Byłam młoda... chciałeś to wykorzystać prawda !? Przespałeś się ze mną i co ? Już Dominiczka może sobie iść, tak ? Wiesz co ? Brzydzę się Tobą ! -uderzyła go w klatkę piersiową.
-Zwariowałaś ?! Ja nigdy nie chciałem Cię skrzywdzić !
-Doprawdy ? O popatrz ! Jednak skrzywdziłeś !
-Dominika naprawdę ...ja ..ja.. jestem idiotą wiem ...
-Tak wybaczam Ci ! Cholerna ze mnie idiotka , ale wybaczam , bo wiesz co? Byłeś dla mnie kimś ważnym ! A teraz po prostu odejdź i przyjdź wieczorem jak przyjdę do Marcina . Muszę ochłonąć i wszystko przemyśleć. Wychodziła ze szpitala ze łzami w oczach. Widziała jak Natka siedziała z walizkami w recepcji ale poszła dalej , jak najdalej od niego. Zatrzymała się kiedy usłyszała swoje imię.

 - Doma, co ja jakaś przezroczysta jestem ? - zawołała dziewczyna Piszczka.

Polka przetarła łzy, obruciła się na pięcie i udała w stronę przyjaciółki. Natka zdziwiła się widząc łzy w jej oczach. Dziewczyna wyglądała jakby zobaczyła ducha. Przyjaciółce  nagle nasunęła się myśl że coś złego z  bratem Domy.

-Aż tak źle z Marcinem? Przecież to tylko kontuzja ? Prawda?

- Nie, z Marcinem okej. -odpowiedziała oschle. 

- To co jest nie tak ? Boisz się szpitali?- zaśmiała się Natka dobrze wiedząc że Doma jest odważna i nie lęka się niczego.

-Wiesz co ? Weź sie już nie czepiaj ! Dajcie mi wszyscy spokój !-wrzasnęła.
-Teo , Teo ...prawda ?-Natalia rozgryzła przyjaciółkę.
-Powiedziałam coś , tak ? Odejdź , chcę być sama !
-Jak chcesz.-powiedziała spokojnie .-Masz klucze do mieszkania ?
-Mam ! -rzuciła i uciekła. 

C.D.N :)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Jak wrażenia po małym finale? Hmmm.... Remis. Miałyśmy nadzieję, że Lewy strzeli  karnego , no ale coż...

Na Wembley na pewno nie raz trafi do bramki Neuera :)  Przyznamy się , że wczoraj działałyśmy na dwa telewizory ( monitory :) ) , ponieważ oglądałyśmy jeszcze mecz Lecha.( Nieważne,że ponad 300 km od siebie , ale i tak robiłyśmy to samo :D ) Mogłyśmy się cieszyć z pierwszej bramki Teo w barwach Kolejorza ! :)   

A tu macie zdjęcie naszego nowego bohatera :

     

Mamy pytanko , Lech czy Legia ? Piszcie w komentarzach :) 

Pozdrawiamy 

Izaa i Anonim BvB <3