Rozdział 37

Wszyscy spędzili miły wieczór w domu Łukasza i Natki. Marcin zadawał dużo pytań piłkarzom, był w swoim żywiole a oni chętnie odpowiadali mu i cały wieczór spędzili na gadaniu o piłce. Dziewczyny w tym czasie siedziały w kuchni .

- Boże jak się cieszę , że jestem już w Dortmundzie .- powiedziała Natka.

- Ja też...- odpowiedziała rozkojarzona Doma mieszając łyżeczką w swojej kawie.
-Domi, co Ci jest ?-spytała z troską Natalka.-To on Ci namieszał w głowie...nie myśl o nim. Zapomnij.
- Staram się , kiedy pocałowałam Marco zapomniałam o całym bożym swiecie. Ale ta zadra na sercu pozostanie na zawsze.
-Wiem o tym w końcu wszystkie Łukasze to wspaniali faceci.
- A pro po Łukasza , powiedziałaś mu już ? - Doma zmieniła temat.
 -Nie..powiem mu dzisiaj.-uśmiechnęła się nieśmiało.-Wybacz muszę iść zobaczyć co u Sary...
Doma została sama w kuchni. Siedziała nad kubkiem kawy i rozmyślała patrząc przez okno na oświetlone przedmieścia Dortmundu. Nagle poczuła znajomy dotyk na swoich biodrach i ten zapach ... , który ją onieśmielał. Obróciła się i zobaczyła te piękne oczy, bez chwili namysłu namiętne pocałowała swojego chłopaka.

- A to za co ? - zapytał uśmiechając się przepięknie tak jak zawsze.

- Za to, że jesteś . - odpowiedziała i ponownie go pocałowała.
-Mmmm kochana jesteś.-przytulił ją.-Ale jakaś smutna się wydajesz. Masz jakiś problem ?

- Nie, po prostu bardzo się stęskniłam. - przytuliła go .

- Chodź do salonu , posiedzisz z nami a nie tu tak sama będziesz.- oznajmił Marco.

Kiedy wchodzili do pomieszczenia w którym znajdował się Piszczek i Marcin , Doma usłyszała jak rozmawiają o Julianie Schiberze

- Masakra... To koniec jego kariery - wtórował Łukasz.

- Taka rzecz to najgorsze co może zdarzyć się piłkarzowi.

- potwierdzał młody Lechita.

- A co się stało ? - zapytała Polka/

- Julian miał wypadek kilka dni temu i niestety nie będzie mógł kontynuować gry. - powiedział Marco..

- A co teraz Robert musi mieć zmienika, poza tym te spekulacje z tą zmianą klubu....

- Trener już szuka następcy , ma zamiar zakupić jakiegoś młodego gracza, żeby został w BvB na kilka lat. - oznajmił Łukasz.

- Mówił coś , że szukał w Polsce i na Wyspach i ktoś wpadł skautom w oko.

- Ciekawe kto ? - zastanawiał się Marcin .

- Już jestem.- powiedziała Natka , która przerwała rozmowę przyjaciół.
 -Co tam mój ukochany szkrab robi ?-uśmiechnął się Piszczek.
-Leży w naszym łóżku z tym ogromnym miśkiem.-zaśmiała się.
-Jak go nazwała?-spytał Marco,rozbawiony zachowaniem Sary.
-To będzie zabawne, uwaga....Mario !-wszyscy momentalnie wybuchli śmiechem.
- Przynajmniej jeden zostanie w Dortmundzie. - uśmiechnąl się Marco.
 -Taak, ale uważaj Łuki,bo jak młoda dorośnie to wiesz...możesz jeszcze zostać teściem Gotzego.-nabijała się Dominika.-Wiek to tylko liczba.
 - Ty mi tu nie spekuluj ! Chyba bym go wygonił z domu , dogonił i wykastrował ! - zaśmiał się
 -Ej no, Mario to dobry chłopak.-upierała się Natka.
 - Niedługo już go nie będzie.- powiedział ze smutkiem w głosie Marco
 -Przecież o nas nie zapomni.-pocieszyła go Dominika.-Jesteśmy przyjaciółmi.
 - Mam nadzieję . Ale koniec tego smutania !- oznajmił Reus.

-No właśnie, ale naprawdę ładnie brzmi Sara Gotze...-Domi nadal naśmiewała się z Piszczka.

 - Domi a może ładniej brzmi Dominika Reus ? - Łukaszowi wymsnęło się , a przecież miał nic nie mówić o zamiarach swojego przyjaciela.

-Nie powiem,nie jest brzydko.-zaśmiała się.
 W tym momencie Reus posłał zabójcze spojrzenie w stronę swojego kolegi . Łukasz zrozumiał , że o mało co nie wydał go.
 -Ej ludzie...ale serio, jak sobie myślę,że Mario kiedyś z moją córką by ten...to mi się rzygać chce.-Łukasz zaczął odbiegać od tematu.
 - Oj już daj spokój . Sara ma dobry gust , więc to nie możliwe , aby była z Mario . - zaśmiał się Reus.
 -Mam nadzieję.-powiedział jakby załamany.-Ja to chyba wolę,aby Sara była starą panną.

-Tak...i weź dziecku zmarnuj życie.-komentowała Dominika.

-No jak sobie wyobrażę ,że kiedyś będzie dorosła i z jakimiś mężczyznami będzie spała...mam ciarki...

-Wyobrażacie sobie ? Sara zaprosi kolegę do domu , a nasz kochany Łukasz poszczuje go psem ,którego nie ma.-śmiał się Reus.
 - Natka jutro kupujemy psa . - oznajmił Piszczek.

- Chyba yorka . - zaśmiał się Marcin.
 -Małego potworka.-Dominika zaczęła śpiewać polski kretyński numer Pewexa.

-Śmiejcie się ! Jeszcze zobaczymy...-mówił oburzony Piszczu.-Kupię jakiegoś Dobermana .-powiedział całkiem.

-Tak dobermana...-Natka pokiwała ironicznie głową.-Piszczek twoje dzicko ma niecałe 4 lata,a ty już chcesz ją przed małżeństwem chronić.Ogar! Jak na razie to mozesz ją bronić przed pedofilami których akurat w Dortmundzie raczej nie ma. Zrozumiano?

-Tak jest królowo złota.-zaśmiał się.

Wtem do salony przybiegła roześmiana Sara. Była trochę zaspana. Od razu wskoczyła tacie na kolana.

-Co lobicie?-zapytała.
-Rozmowę.-zaśmiał się Marco.
-Malcooooo, pojedź po Malio.-krzyknęła,nadal się uśmiechając.

-Po co po Mario?

-Bo wy nudni jesteście.

-Sara,weź nie dołuj tatusia.-zaśmiał się .
 - Ale ja lubje wujka Malio . - wtórowała Sara.

- Właśnie - wujka . I niech tak zostanie. - ozajnmił Łukasz.

 -Łukasz nie bredź .-zganiła go Natka.
 - Oki już koniec tego gadania. Sara szoruj na górę bo już późno.
 -Niee-e.-tupnęła nogą.-Chce tu wujka Malio
 - Nie mamy wyjścia... Marco dzwoń. - poprosił przyjaciela i podał mu telefon.
 -Okej.-zaśmiał się.-Halo?
-Co tam ?-usłyszał w słuchawce.
-Jest sprawa.
-Jaka? Ej to ty Marco?
-Tak,tak. Musisz szybko wpaść do Piszcza!
-Ja? Po co ? Teraz?

-Sara kazała po ciebie zadzwonić,bo mówi,że my jesteśmy nudni.-zaśmiał się.

-Oooo moja mała ! Już jadę do tego diabełka.

-Świetnie, to do zobaczenia.-powiedział i zaraz się rozłączył.
 - Mario to ją uwielbia - zaśmiała się Doma.

- Pewnie był by super ojcem.- potwierdziła Natka.
 -Mario?!-Marco wybuchł niepohamowanym śmiechem.
 - Ten mały bobasek ?! - zaśmiał się Piszczu.
 -On by pewnie zapomniał dziecka, jakby chodził z nim na spacery do parku.-nabijał się Reus.

-Dajcie spokój chłopaki, on jest odpowiedzialny.-Natka broniła przyjaciela.

-Chyba ja go znam lepiej,kochanie.-uśmiechnął się blondyn.

-Ejjj gdzie mi z kochaniem bo mojej Natalki wyjeżdżasz ?!-oburzył się Piszczek
 - Widzę Piszczu, że dzisiaj jesteś nie w sosie. - uśmiechnął się Niemiec.
 -No jak mi cały czas gadacie,że Sara będzie z...-przełknął ślinę.-Z Gotze.
 - O wilku mowa. Właśnie przyjechał. - powiedziała Natka.

- O heeej. - wpadł Mario. - Czyje to kule ? Kto jet kaleką ?- zapytał się ściągając buty.

- Mojego brata. - powiedziała Doma.

- Ale zaraz ty możesz ich potrzebować jak zrobisz coś nieprzyzwoitego. - syknął Piszczek pod nosem.

- To ty masz brataaaa ?!- zdziwił się Mario.
 - Amerykę odkryłeś ?! Taak Marcin  śpi na górze.
 -Ile ma lat? 10?
 - 16 .

- I gra w nogę lepiej od ciebie. - zaśmiał się Marco.

- Pfff.- Oburzył się Mario.

- Taaa tylko cioty grają w Bayernie. - poklepał go po ramieniu.
 -Weź Marco,zejdź już z tego pulpecika.-zaśmiała się Dominika.

-Widzę,że mnie tu nikt nie lubi, więc idę do Sary !-Mario strzelił focha i udał się po schodach na górę.
 - O w końcu jest miejsce w tym salonie bo nie miałem juz czym oddychać . - krzyknął Piszczek

Po kilkunastu minutach Mario wrócił do salonu. Przyjaciele rozmawiali jeszcze przez pewien czas , aż Natka postanowiła , że nikt nie będzie jeździł po nocy i wszyscy zostaną w ich domu.

Piszczek miał w miarę duży dom,więc spokojnie wszystkich pomieścił.

Oczywiście Dominika z Natką spały w sypialni. A Łukasz niestety został wygoniony ze swojego łóżka.Mario spał w salonie. Marco chciał mu potowarzyszyć,ale Gotze miał takiego focha,że nie chciał nawet z nim rozmawiać, więc udał się wraz z Piszczkiem do pokoju gościnnego i zasnęli na jednym łóżku. Następnego dnia, pierwszy oczywiście obudził się Marcin, który zawsze uważany był za rannego ptaszka.

Wszyscy zjedli razem śniadanie , które przygotowały dziewczyny i rozjechali się do swoich domów.

Za kilka godzin chłopcy mieli trening na , którego Doma miała zabrać Marcina a przy okazji napisać artykuł wraz z Natką na temat treningów w BvB.

----------------------------------------------------------------------------------

Niestety BvB nie wygrało Ligi Mistrzów ,ale  taka jest piłka , czasami wystarczy trochę szczęścia i w 89 minucie strzela się bramkę na wagę zwycięstwa. Dortmund pokazał klasę nie raz wygrywając z faworytami i zostawiając czołówkę w tyle.
DZIĘKUJEMY ZA TE EMOCJE. MOMENTY RADOŚCI, NERWOWOŚCI I CZASAMI PŁACZU.
ECHTE LIEBE <3

 

 

Przepraszamy za tak długą przerwę w dodawaniu postów, ale mamy dużo zamieszania w związku z końcem roku szkolnego.


POZDRAWIAMY
Izaa i Amadea <3